The New York Times

When Contemporary Art Evokes True Love

By SCOTT REYBURNOCT. 31, 2014

….

Tripostal arts space in Lille, France, opened an exhibition that provides a rare insight into the tastes of the discreet group of contemporary art enthusiasts who live in the well-to-do Kortrijk area of Belgium has always had a reputation for producing this kind of collector. On Oct. 10, the West Flanders, which was home to the legendary Belgian collector Tony Herbert (1902-1959). “Secret Passions,” which runs through Jan. 4, features more than 140 works from 18 anonymous collectors as well as blown-up photographs of the works in their homes.

A number of works stop you in your tracks, such as an unsettling 1974 hyper-realistic sculpture of a young girl tying a sandal by Jacques Verduyn — Belgium’s Duane Hanson — or Elmgreen & Dragset’s 2004 slashed “Damien Hirst” spot painting revealing a safe, or Ruben Bellinkx’s 2010 video “The Trophy,” showing a live stag’s head “mounted” on a wall.

….

The Financial Times

November 14, 2014 5:28 pm

Flanders’ flourishing art collections

Georgina Adam

Belgium could have the highest density of collectors in the world. A look at some of their treasures.
A photograph by Gautier Deblonde displaying a sculpture by Jacques Verduyn (1974) and a Thomas Struth image of Tiananmen Square, published in the catalogue ‘Collectors’ (2014)

Verduyn traverses hyperrealism in search of the lyric quality of daily life. He replaces focus registration and sober observation through the camera lens by the softly sensual poetry present in things themselves which can be observed daily within the intimate circle of his own surroundings. Instead of aggression and vulgarity there is the conscious revelation of hidden beauty .

The visualization of this beauty, which is present even under the skin, excites Verduyn to the full and he portrays it literally and figuratively. At the same time he achieves within the limitations of the means a technical skill which strives towards virtuosity.

Both elements, the experience of beauty and technical accomplishment, he continually bases with great humility on the past, in his desire to rank with the accomplishments of ‘classical art’. In so doing he expresses a constant will for perfection.

In this way he develops, without referring to the artist’s own personality, a constantly repetitive struggle for perfection in direct confrontation with reality, in which the limitations and the possibilities conflict with one another.

Verduyn is expressly active on the borders of stylistic movements and tendencies and only aims to achieve formal beauty with the power of a sculptor and the poetry of a painter. Impression is more important to him than expression : joie de vivre rather than drama. In a time when consumption has become art and art consumption his work is delightfully restful without being encumbered by too much philosophy.

Van den Bussche, Curator P.M.M.K

1973 Hyperréalisme, Maîtres Américains et Européens
Gal. Isy Brachot – Brussel

…In 1967 kon ik dankzij mijn leraar beeldhouwen Geo Vindevogel enkele bronzen beelden volgens de cire-perdue techniek verwezenlijken. Rond een kern bouwde ik een figuur op. De platen versneed ik, ordende die ritmisch, speelde met de richtingen en de grootte om tot expressiviteit te komen. Ook het mouleren deed ik zelf, het gieten gebeurde in de bronsgieterij van Achilles Vindevogel in Gent.

(…Het lyrische temperament van de artiest kneedt het was, dat hij betast , sensueel gevoelig maakt, ombuigt, afrondt tot kleine deeltjes expressie. Ieder deeltje manipuleert hij verder, combineert ze, stelt ze tegenover elkaar en brengt ze onderling in evenwicht…)

Van den Bussche

De kostprijs voor grotere formaten in brons lag buiten mijn mogelijkheden. Bijgevolg koos ik voor het goedkopere materiaal polyester.

In 1970 maakte ik mijn eerste levensgrote figuur : “Vrouw met hond”. Ik heb het beeld eerst in klei geboetseerd, het daarna in polyester vervaardigd en het tenslotte in het wit bespoten. In tegenstelling tot de gladde, monochrome vrouwelijke vorm, is de in cire-perdue vervaardigde hond sterk naar de realiteit geboetseerd. De vrouw daarentegen is zeer gestileerd : ‘schoonheid’ was tot nog toe een grotere betrachting dan ‘menselijkheid’.

Na dit en andere monochrome beelden volgde een reeks gekleurde beelden…

…Vanaf 1970 tot het midden van de jaren tachtig maakte ik op een hyperrealistische manier levensgrote beelden. Mijn onderwerpen putte ik uit het alledaagse familiale gebeuren. Voorbeelden hiervan zijn o.a. “Transistormeisje”, Mu.Zee Oostende en ”Pat en haar foto’s “ Groeninge Museum, Brugge…

…. In het alledaagse het bijzondere zien…

…Ik voel me erg aangetrokken door alles wat ‘schoonheid’ uitstraalt. De vele confrontaties met de kunst uit de periode van de Oude Grieken, de renaissance, de barok en de negentiende eeuw hebben zeker een invloed op mijn werk…

… Noem het ‘Kunst om de Kunst’, een eigentijdse en persoonlijke visie op het leven en de kunst, dit alles gesteund op een verleden, op een Westerse traditie. Ik beschouw mijn werk dan ook als een ‘continuïteit’ van de Westerse kunst…

Jacques Verduyn

… la saveur profonde de ‘ moments de vie ‘ …

… Quand il montre une femme laçant sa chaussure, s’essuyant le corps à la sortie d’un bain, observant ses hanches ou se brossant les dents devant un évier, tout l’environnement dans lequel se trouvent ces femmes est sollicité par leur attitude et leur geste éveille en nous le rappel de moments de paisible détente …

Raymond Lacroi, A.I.C.A.
L’EUROPE ET LES EUROPEENS 1974 – 67

… En réaction contre la sinistrose d’un certain art contemporain, Jacques Verduyn se veut le peintre et sculpteur de la joie, du sourire, du charme quotidien qu’il incarne dans ses formes ravissantes et pures de ses nus féminins. Fidèle aux leçons éternelles de la statuaire grecque, il en applique la perfection et les nuances à des femmes d’aujourd’hui, à leurs gestes et à leurs attitudes de chaque jour.

Elles se dorent au soleil, sur la plage, elles rêvent, très chattes sur un divan, les voilà sous la douche ou assise devant une table.

Capter ces instants de la vie d’une demoiselle de notre temps et les traduire en autant de scènes vécues, telle est l’originalité de Jacques Verduyn …

Jo Gérard
« Les grands artistes Belges de tous les temps »
PARIS MATCH, 14 juin 1990

…Jacques Verduyn vertegenwoordigt de hyperrealistische sculptuur. Het vastleggen van een natuurgetrouwe houding en het oproepen van een bepaalde sfeer gaan bij hem samen met een zeer gedetailleerde, naturalistische, ja, zelfs ongenadig onthullende werkwijze…

Jaak Fontier

…Een verdere stap in een logische evolutie zette Jacques Verduyn vijf jaar geleden toen hij kleine sculpturen in terracotta begon te maken…

…Verduyn legt zich toe op het vastleggen van schoonheidsmomenten, die echter niet gebonden zijn aan het ogenblik waarop ze zijn vastgelegd. Deze ervaringen zijn eigenlijk van alle tijden…

…Verduyn heeft aldus het tijdsgebonden karakter van het hyperrealisme overstegen om een tijdeloos, klassiek schoonheid beleven na te streven…

… Al deze beelden zouden evengoed levensgroot kunnen uitgevoerd worden, zoals dit vroeger met de polyesterbeelden het geval was. In hun doorzichtige plasticschrijn aan de muur krijgen deze beelden een broos karakter. De schoonheid is immers kwetsbaar, maar zij bekoort tegelijkertijd door haar natuurlijkheid en ongedwongenheid …

Willem M. Roggeman
KUNST BEELD, 14^de jaargang nr.6 juni 1990

… Jacques Verduyn evolueerde – qua gebruikte techniek – van beschilderde polyester naar (witte) terracotta en gips. Hij schijnt iets te hebben met de blankheid die zo prominent aanwezig was in de neoklassieke kunst. Zijn beelden hebben een verfijning en een gratie die aan die tijd herinnert, en zij stralen bovendien een natuurlijke beweging uit die men niet in alle historische voorbeelden aantreft …

Joost De Geest
De Standaard, 1 juni 2001

…Jacques Verduyn is een kunstenaar die zweert bij de klassieke schoonheidsidealen. We komen ze dan ook al vaker tegen, die ranke naakte vrouwtjes, zich in al hun schoonheid voorzichtig wentelend, zich wellustig strekkend op een divan, gehurkt op een wit glimmende ruitjesvloer of een lyrisch mozaïek. Het is verbluffend hoe Verduyn die verfijning in zulke vaak kleine exemplaren voor elkaar krijgt…

Johan Debruyne